Ne oldu ki bize böyle ?
Ne olduda ayrıldık, ayrı düştük ölesiye..
Hani aşkındım aşkım.
Hani seviyordun sen beni.
Hani kurduğumuz evlilik hayalleri, ne oldu ?
Beni bırakmayacak olan sen neredesin ?
Yalancı çıkarıp gelsene tekrar.
Bırak onlar ağlasınlar tekrar tekrar..
Neden her gece ben ağlıyorum sevgilim ?
Neden sevilen ben olmuyorum.
Neden, neden, neden hep ben.
Kırılan kalbimle biz bizeyiz yine.
Bir elimizde sigara var, evet
Ciğerlerime kadar çektiğim sigara.
Hani o içme dediğin lanet olası.
Şimdi sen öldürdün birden
O en azından yavaş yavaş işliyordu kanıma, sen böyle birden...
Olmadı sevgilim, yaptığın çok koydu
Şimdi yalnızlıkla pençeleşiyorum
Yalnız kalmak bir ilaçmıdır, yoksa hastalığın ta kendisimi ?
Nasıl aşkın tam bir tarifi yoksa yalnızlığında bir tarifi yok aslında her insana göre değişktir çünkü ilaç değil sanmıyorum yaa gerçekten o kişiden daha iyisini bulacaksın ki kolay deildir çok lafı dolandırdım bu acının unutulmasının kolay bi yolu yok o acıyı çekmeye devam ediceksin zaman sadece hafifletir asla ilaç olmaz....
YanıtlaSilBuda doğrudur aslında. Zaman sadece hafifletiyor hatta bazen onu bile yapmayıp ''başının çaresine bak gerizekalı'' diyor.
YanıtlaSilKendine bu kadar yüklenme insanoğlu işte sevince aptallaşıo her ne kadar acı çeksende gerçekten aşık olmak gerçek sevgiyle her zaman bulunmayan bişey çektiğin acı cabası..
YanıtlaSilKendime fazla yüklendiğimi düşünüyorsan şayet, bu yüklenmemiş halim. Keşke her zaman bulunmayan o aşkı tada-mayan ben olmasaydım.
YanıtlaSilHaklısın aslında öle oluyo gerçekten kelin merhemi hesabı işte bizimkisi kendi derdimden bişiler çıkarmıorum gayet soğuk kanlı bi şekilde yardımcı olmaya çalışıorum ama yinede boşver demekten başka bişeyim yok her ne kadar boşveremesekte başkaları bi kerede boşverebilio ne de olsa neysee fazla kafa şişirdimm bölede..
YanıtlaSil